dreamstime 16439120a

Fier en nederig


Verbinding vraagt energie, inzicht en enthousiasme van twee kanten. Natuurlijk, zegt Seth Godin: als jij jouw deel niet kan inbrengen, blijf dan thuis. Circulair, het is allemaal circulair. ‘t Komt van twee kanten.

 

Pingpong

Als ik gewaardeerd wil worden, moet ik zelf waarderen. Als ik wil dat naar mij wordt geluisterd moet ik zelf luisteren. Als ik wil dat anderen warm lopen voor mijn ideeën moet ik leren warm lopen voor de hunne. ‘t Is pingpong: geen ping zonder pong. Wederzijds aantrekkelijk : als er niet alleen ping is maar ook pong.

 

En nee, misschien was dat vroeger niet zo nodig, al die circulariteit. Het zou kunnen dat er toen naar u werd geluisterd omdat u de baas was. Of de juffrouw. Of de papa. Maar dezer dagen wordt het tussen mensen ook in werk en school en zaken, precies steeds circulairder en lateraler. Mooie woorden zijn dat, die twee, om ons te leren dat het van twee kanten komt (wat mijn grootmoeder eigenlijk al wist trouwens, en ook Kant al).

 

Ingewikkeld, soms. Want ik ben de mama, en mevrouw de psychologe, en mevrouw de organisatie-adviseur, en ik wil ook nog wel graag expert zijn in het één en ander. Alleen, als mensen dat geen reden genoeg vinden om wat ik zeg voor waar aan te nemen, of gewoon de moeite waard te vinden… dan moet ik mij echt verbinden. Contact maken, nieuwsgierig zijn, zoekend durven zijn. Tot daar geen probleem. Maar ik wil die houding ook combineren met laten zien wat ik kan. Ik wil trots zijn op mijn verwezenlijkingen en tonen wat ik waard ben.

 

Omdat er misschien wel waarheid zit in wat Sheryl Sandberg, de ceo van Facebook, vertelt. Dat het feit dat te weinig vrouwen leiders zijn, onder meer veroorzaakt wordt doordat vrouwen te weinig durven pronken. Wij zouden minder dan mannen onze eigen loftrompet afsteken. En een lagere dunk hebben van onszelf, voeg daaraan toe een ietwat te hoge dunk van onze mannelijke collega’s. Dit is wellicht een fenomeen waar ook sommige mannen zichzelf door tekort doen.

 

Balans zoeken

Dat is de balans waar ik naar zoek. Ik wil authentiek zijn en gewoon mens onder de mensen. Gewoon contact maken, om te tonen hoeveel rommel ik ook vaak in mijn eigen hoofd en leven op te ruimen heb. En mijn enthousiasme, mijn nieuwsgierigheid en energie mogen mij op sleeptouw nemen. Maar ik wil ook staan voor wat ik te bieden heb. Dat gewoon mogen en durven geloven, omdat ik zo meerwaarde kan bieden aan anderen. Omdat het mij de kans geeft invloed te nemen, meer invloed dan ik door teveel bescheidenheid zou hebben.

 

Uiteindelijk is dat ook wat ik mijn kinderen gun: dat ze kunnen blijven zoeken, en fouten maken en leergierig zijn. En dat ze krediet nemen voor wat ze kunnen, dat ze trots zijn op wat ze te bieden hebben. Fier en eenvoudig. Ping. Pong.

 

Deze blog verscheen ook op vrijdagvisiedag.com.